Almanlar devraldıkları ilençli siyasal mirasın etkisiyle çarpıcı ve söyleyecek sözü olan filmler yapma konusundaki başarılarını sürdürüyorlar. Diğer ülkeler Almanlara dair benzer konuları ele alsalar da mesajını en iyi ileten filmleri yine Almanlar yapıyor. Kendilerini, toplumsal yapı ve eğilimlerini en iyi onlar bildikleri için bu, şaşırtıcı değil aslında.
Filmde alışılmışın dışında bir öğretim tekniğine sahip bir öğretmenin “otokrasi” dersini ilginç kılmak için geliştirdiği uygulamalar ve öğrencilerin tepkileri anlatılıyor. Kısa zamanda öğrencilerin yaşadığı değişim, kendilerini tıpkı geçmişte olduğu gibi kitlesel bir histeriye kaptırmaları, kutuplaşma, bir amaca yönelme, kendilerini başkalarına kabul ettirme ve kendileri gibi olmayanları dışlama, birey olmaktan araç olmaya geçiş ve kabulleniş öyle güzel anlatılıyor ki insan bir kez daha kendine dair karanlık dehlizlerde kendine dair sorgulamalara girişmekten kendini alamıyor.
